Metoda kalkulacji maksymalnego możliwego naprężenia rurociągów poddanych określonym warunkom ciśnieniowym i temperaturowym w trakcie ich pracy.

Jest to metoda „uszkodzeń skumulowanych”, określona w ISO 13760.

Metoda ta jest oparta na następujących przesłankach:

• całkowite uszkodzenie jakie może odnieść materiał (w tym przypadku rura) w zakładanym czasie jest stałe w 100%,

• w stałych warunkach, wytwarzane uszkodzenie jest proporcjonalne do czasu jego trwania. Dany materiał będzie stawiał opór do momentu uzyskania 100% poziomu zniszczenia. Jeśli nazwiemy ten czas ti
  (w latach) to ilość zniszczenia w ciągu roku będzie 100% / ti,

• jeżeli zaś materiał będzie wystawiany na warunki zniszczeniowe tylko przez określony czas w roku na przykład ai% roku zamiast 100% ilość zniszczenia w ciągu roku będzie ai% / ti,

• opierając się na powyższych przesłankach, lecz zmieniając w każdym z przypadków założenia co do temperatur i ciśnień panujących w instalacji w ciągu danego roku oraz sumując je w danym okresie, otrzymujemy uszkodzenia skumulowane przy różnych warunkach pracy.

  Zgodnie z tym, całkowite zniszczenie w ciągu minionego roku będzie: TDY = Σ ai / ti

  Podane jako procent całkowitego dozwolonego uszkodzenia. Na tej podstawie możemy obliczyć maksy- malny czas trwałości lub maksymalny czas użytkowania jako 100 / TDY w latach. 

• 49 lat z 50 przy 70°C co daje 98% całkowitej trwałości,
• 1 rok z 50 lat przy 80°C co daje 2% całkowitej trwałości,
• 100 godzin z 50 lat przy 95°C co daje 0.0228% całkowitej trwałości. 
  
  

• 5 MPa, dodajemy współczynniki pracy dla zakładanego materiału: 

• Następnie obliczamy trwałość każdego z tych naprężeń. Możemy to uzyskać z krzywej trwałości instalacji lub ze wzoru na tą krzywą: 

• Podstawiamy wartość procentową ilorazu ai / ti: